< your text here >

ඉතාම කාර්ය බහුල සති කීපයකට පස්සේ තමයි අයෙත් අලුතෙන් පොස්ට් එකක් ලියන්න හිතුවේ. මම පහුගිය 6 වෙනිදා මගේ මව් රටෙන් පිට උනා. දැන් ඉතින් අයෙත් පරණ පුරුදු රටාවට හැඩගැහෙන්න උත්සහ කරනවා. තාමත් හරියට ඒක කරගන්න බැරි උනා. ඒ මදිවට මෙහෙ හොඳටම සීතලයි. මම කොහොමත් කම්මැලියනේ. මේ වගේ කලෙක තමයි මට අර කලින් කිව්ව බ්ලැන්කට් කතාව මතක් උනෙත්.
හරියට ලියන්න දෙයක් හිතට එන්නෙත් නෑ. අර මම ලියන මෙව්වා එකක් වත් ලියවෙන්නේ නෑනේ.

තව එකක්, මෙහෙ Youtube තහනම් කරලා. හරියට මෙයාල බැලුවේ නැත්තම් Youtube එක වැහෙයි කියල වගේ. කාට හිතෙන දේවල්ද මන්දා. හොර පාරවල් ටිකක් උත්සහ කරලා බැලුවත් තම හරියට හරියන එකක් හොයාගන්න බැරි උනා.

එක නෙවේ අලුත් ටෙලිවිෂන් වැඩසටහනක් අහු උනා ඒකත් පොඩ්ඩක් බලන්නකෝ. Elementary තමයි නම. හොඳයි වගේ. තාම බැලුවේ නම් කොටස් 2යි. ෂර්ලොක් හෝම්ස් ගේ කතාවක්. හැබැයි ලොකු වෙනස්කම් ටිකකුත් එක්ක. සමහරුන්ට නම් අල්ලන්නේ නැති වෙයි. BBC එකේ Sherlock එකට පිස්සු වැටිලා ඉන්න නිසා මට නම් හොඳයි වගේ.  මෙයා දැනට තියන කොටස් ඔක්කොම පොඩියට දාල තියනවා. බාගෙන බලන්න හොඳයිද කියල.

එහෙනම් මම නවතිනවා හිත පොඩ්ඩක් හදාගෙන අලුත් එකක් ලියන්නම්. එතකන් ජය වේවා

ඔබ හා මම

ඔබ ඇගේ මම ඇගේ

ඔබ ඔබේ මම මගේ

ඔබ මගේ මම ඔබේ

එත් අන්තිමේ ඔබට ඔබද නැත මට මාද නැත.

ආපසු

ඊයේ මම අපහු යන්න ටිකට් එක ගත්තා. යන්න තියෙන්නේ දෙසැම්බර් 6 වෙනිදා.  දැන් ඉතින් එක දිහා බල බල ඉන්නවා අයෙත් යන්න වෙනවනේ කියල හිත හිත. පටන් ගත්ත වැඩේ ඉවර කරන්නත් ඕනෙනේ... නෑදැයෝ, දෙමව්පියෝ යාළුවො ඔක්කොම දාල යන එකත් ලේසි වැඩක් නෙවෙයි. ඒත් ඉතින් බැඳගත්ත බෙරේ ගහන්න වෙනවනේ.
ලංකාවෙන් ඈත් වෙන්නම ඕනේ අගේ තේරෙන්න. අම්මගේ කෑම, තමන්ගේ කාමරේ තියන උණුසුම, මිනිස්සුන්ගේ ඒ සුහද හිනාව වෙන කොහෙවත් නෑ. මේ දේශපාලුවෝ ටික නැත්තම් ලංකාව කොච්චර ලස්සන රටක් වේවිද කියලත් වෙලාවකට හිතෙනව.
ගතින් කොහේ හිටියත් හිතින් හැමදාමත් අපි ලංකාවට එනවා............................................................

තව වරක්...

සිත නැතත්...

බෝ දුරක් යන්නට...

ලියවිල්ල ලැබුනා....

නිහඬ

නෙත් තෙමන

සිත් තවන

බස් මවන

නිහඬ බව...................

උඩින් යන බලුප්....

අද දෙන්න හදන්නේ මට තියන තවත් උණකට සම්බන්ධ විස්තරයක්. මට වගේම ගැජට් ජානය තියන අයට නම් වැදගත් වෙයි.
අපි කව්රුත් දැකල තියනවනේ රෑ අහසේ ගුවන් යානා යනකොට ඒවගේ විවිධ පාට වල විදුලි බුබුළු තියනවා. ඒත් මොනවාද ගුවන් යානා වල තියන ඒක ඒක පාට විදුලි බුබුළු සහ ඒවගෙන් වෙන කාර්යයන්? ඒ ගැන පොඩි විස්තරයක් තමයි ලියන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නේ.

මේ විදුලි බුබුළු පවතින ආකාරය ඒක ඒක ගුවන් යානා වර්ග මත වෙනස් වෙන්න පුළුවන්. ඒත් අන්තර්ජාතිකව පිළිගත් නීති රීති වලට අනුව සෑම යානයකම තිබිය යුතු විදුලි බුබුළු සහ ඒවායේ තිබිය යුතු ප්‍රමිතීන් තිබෙනවා.




















ඉහත පින්තුර දෙකේන් පළමු පින්තුරයෙන් දක්වා ඇත්තේ සැහැල්ලු ගුවන් යානයක හා හෙලිකොප්ටෙර් යානයක විදුලි බුබුළු සැලැස්මක්. දෙවන පින්තුරයෙන් විශාල මගී ප්‍රවාහන යානාවක  විදුලි බුබුළු සැකැස්ම දකින්නට පිළිවන්. දැන් අපි ඒ ඒක විදුලි බුබුල බැගින් ගෙන වැඩි විස්තර සොයා බළමු.



Navigation Lights -

තටු අග ඇති නැවිගේෂන් ලයිට්

මේ බුබුළු වම් පස තටුවේ කෙලවර ඉදිරි පසින් රතු පැහැ බල්බයක්, දකුණු පස තටුවේ කෙලවර ඉදිරි පසින්  කොළ පැහැ බල්බයක් හා තටු දෙකේම කෙලවර පසු පසින් හෝ ගුවන් යානයේ පසුපස කෙලවර එනම් නැට්ට (Tail) ප්‍රදේශයේ සුදු පැහැ බල්බයක් ලෙසින් දකින්නට පිළිවන්. මේවයේ අරමුණ වන්නේ තවත් ගුවන් යානයකට තමාගේ ගුවන් යානය හොඳින් දර්ශනය වීමට ඉඩ සැලැස්වීමයි. එසේම මෙම වර්ණ ජාත්‍යන්තරව පිලිගත් වර්ණ වන අතර එමගින් අනෙක් ගුවන් යානය පැමිණෙන දිශාව ( තමා වෙත හෝ තමාගෙන් ඉවතට ආදී ලෙස) නිර්ණය කරන්න හැකි වෙනවා. මේවා ඒක දිගටම දැල්වී පවතිනවා. නීතියට අනුව හිරු බැසයාමට විනාඩි 30 කට පෙර සිට නැවත හිරු උදාවී විනාඩි 30 දක්වා කාලයේ මේවා අනිවාර්යයෙන්ම දැල්විය යුතුයි. එහෙත් දැනට පවතින සම්මතයකට අනුව ගුවන් යානය තුල යම්කිසි කාර්යයක් සිදුවේ නම් හෝ එයට විදුලි බල සැපයුමක් තිබේ නම් මෙම නැවිගේෂන් ලයිට්ස් ක්‍රියාත්මක කරනවා. ඒවා නිවාදමන්නේ යානයෙන් සියලුම දෙනා බැහැර වී යානය සම්පුර්ණයෙන්ම ක්‍රියා විරහිත කරනවා නම් පමණයි.

Beacon Lights -
මේවත් නැවිගේෂන් ලයිට්ස් වලටම අයත් වුවත් ක්‍රියාත්මක කිරීම ටිකක් වෙනස්. යානයේ උඩින් සහ යටින් මෙම විදුලි බුබුළු දෙකක් සවි කල යුතුයි. මේවා හෝ ස්ට්‍රොබ් ලයිට්ස්  1996යේ මාර්තු 11 වන දිනට පසු නිෂ්පාදිත සියලුම යානා අඩු දෘශ්‍යතාවක් සහිත කාලගුණ තත්වයන් යටතේ ගමන් කරන විට අනිවාර්යයෙන්ම ක්‍රියාත්මක කිරීමයි නීතිය. එය එසේ වුවත් සම්මතයට අනුව ගුවන් යානයේ එන්ජිම කියාත්මක කිරීමට පෙර සිට ( බිම සිටින්නන්ට ඒ බව දැන්වීමට ) නැවත එන්ජින් ක්‍රියා විරහිත කිරීම දක්වාම බීකන් ලයිට්ස් ක්‍රියාත්මක කරනවා. මේවා ගිලන් රථ වල මෙන් කරකැවෙන රතු පැහැ බල්බයකින් සමන්විතයි.  මේවයෙත් අරමුණ අනෙක් යානා වලට තම යානාව හොඳින් දර්ශනය කර ගැනීමයි.

Strobe Lights -
ගොඩ බැසීමට පැමිණෙන ගුවන් යානා නිවී නිවී දැල්වෙන අධික සුදු ආලෝකයක් නිකුත් කරන විදුලි බුබුළු ඔබත් ඇතැම් විට දැක ඇති. මේවා හඳුන්වන්නේ ස්ට්‍රෝබ් ලයිට්ස් යනුවෙන්. යානය ගුවන් ගත කරන ධාවන පථයට පිවිසීමට මොහොතකට පෙර ක්‍රියාත්මක කරන මෙම බල්බ නැවත නිවා දමන්නේ යානය ගොඩ බැස ධාවන පථයෙන් ඉවත් වූ පසුවයි. එනමුත් රාත්‍රී කාලයේ වලාකුළු තුලින් ගමන් කරනවිට ඇතැම් විට මේවා නිවා දමනවා. එයට හේතුව මේවයේ එලිය වලාකුලෙන් පරාවර්ථනය වී නැවත නියමු කුටියට පැමිනීමෙන් වන බාධාව මගහැර ගැනීමටයි. තටු වල අගට වන්නටයි මේවා සවි කරන්නේ. අධික දීප්තියකින් යුක්ත වන මෙම බල්බ සුදු පැහැයක් ගන්නවා. බොහෝ විට බෝයින් සමාගමට නිෂ්පාදනය කරන යානා වල මේවා සමාන කාල පරතරයකින් නිවී නිවී දැල්වෙන අතර එයාර් බස් සමාගමේ නිෂ්පාදිත යානා වල මෙම බල්බ ඒක වරම දෙවරක් දැල්වී නැවත සුළු විරාමයකින් නැවත දෙවරක් දැල්වෙන ලෙසයි සකසා ඇත්තේ. දුර සිටම ගුවන් යානයක් නිෂ්පාදිත සමාගම දැනගැනීමට මෙය භාවිත කල හැකියි. එසේම ගුවන් යානයක් ගුවන් ගත කිරීමට සැරසෙන විට මෙම බල්බ ක්‍රියාත්මක කරන නිසා එය දැනගැනීමටත් යොදාගත හැකියි.
ස්ට්‍රොබ් ලයිට් හා බිකන් ලයිට් එක්ව ගත් කල Anti Collision Lights ලෙස හඳුන්වනවා.

Landing Lights -

ලෑන්ඩින් ලයිට්ස් සහ ස්ට්‍රොබ් ලයිට්

මෝටර් රථයක ප්‍රධාන ලාම්පු වලින් කෙරෙන කාර්යය ඉටු කරන මෙම විදුලි බුබුළු යානාව ගොඩබාන විට සහ ගුවන් ගත කරන විට ධාවන පථය දැක ගැනීමටයි යොදා ගන්නේ. රෝද වලට හෝ යානාවේ බඳ කොටසට මේවා සවි කෙරෙනවා. ගුවන් ගත කරන ධාවන පථයට ඇතුළු වීමට පෙර මේවා දල්වන අතර රෝද වල සවි කර ඇත්නම් රෝද හකුලා ගත් විටත් බඳට සවි කර ඇත්නම් අඩි 10000 පසු කෙරිමේදීත් නිවා දමනු ලබනවා. මේවා කහ පැහැ හෝ සුදු පැහැයක් ගන්නා අධික දීප්තියකින් යුතු බල්බ.

Taxi Lights හා Runway Turn Off Lights-
මේවා රාත්‍රියට ගුවන් නියමුවන්  ගුවන් තොටුපලේ මග සොයා ගැනීමට භාවිත කරනවා. එසේම ගොඩබිම් කාර්ය මණ්ඩලයට තම යානය තනිව ගමන් ඇරඹීමට සුදානම් බව පෙන්වීමටත් ටැක්සි ලයිට්ස් දල්වන අතර ධාවන පථයට පැමිණි පසුව මේවා නිවා දමනවා. මේවා කහ, සුදු පැහැයෙන් යුක්තයි.

තවද Logo Lights නමින් හඳුන්වන තම ගුවන් සේවා ලාංචනය ආලෝකමත් කිරීමට භාවිත කරන බල්බ සහ Wing Lights නම් තටු වල මතුපිට නිරීක්ෂණයට යොදා ගන්නා විදුලි බුබුළු විශාල මගී ප්‍රවාහන යානා වල දකින්නට තිබෙනවා.

මම ගුවන් නියමුවෙක් නම් නෙවෙයි ඒත් මගේ උණට සෑහෙන කාලෙක ඉඳල බෙහෙත් ගන්න නිසා මේවා ගැන ටිකක් විතර දන්නවා. මීළඟ වතාවේ ගුවන් යානයක් දකිනකොට පොඩ්ඩක් බලුප් දිහාත් බලන්න. ඒවායෙන් යානයේ වර්ගය, ගමනේ මොන කොටසේද පසුවන්නේ යනාදිය නිගමනය කරන්න පුළුවන්.

මේ තාක්ෂණික වචන වලට සිංහල වචන සොයා ගන්න අපහසු වූ නිසා ඉංග්‍රීසියෙන්ම ලියුවා.

INග්‍රීසි

මම අද පොඩි කතාවක් කියන්න හිතුව. මේක හිනා යන කතාවක් නම් නෙවෙයි. ටිකක් දුක හිතෙන්නත් පුළුවන්. මටම වෙච්ච වැඩක්.

මම විශ්ව විද්‍යාලෙට ගිය අලුතම ඉතින් තියන උණට දේශණ එක දෙකක ඉස්සරහම පේලියේ ඉඳගෙන ඉඳල තියනවා. ඒක දවසක් අපේ පළමුවෙනි කළල විද්‍යා දේශනයකට ගිහින් වාඩි උනා පළවෙනිම පේලියේ. දේශනය කරන මහාචාර්ය වරයාට කට්ටිය කිව්වේ Foetus Farooq (කළල ෆාරුක්). මෙයා ගැන කියන්න දේවල් නම් මහා ගොඩක් තියනවා. ඒවා පස්සේ කියන්නම්. මෙයාගේ තියන වැඩක් තමයි බැරි වෙලා හරි ප්‍රශ්නයක් අහල හිට්ටේව්වොත් අයේ ඉඳගන්න කියන්න අමතක වෙනවා. උත්තරේ වරදුනොත් නම් දේශනය ඉවර වෙනකල්ම හිටගෙන. මොකද මෙයා හිටගත්තු කෙනා අමතක කරල උත්තරේ කියලදෙන්න යන නිසා. මමත් ඉතින් දන්නෙම නැතුව ගිහින් ඉස්සරහම ඉඳල තියෙන්නේ මෙයාගේ දේශනයක.

ඔන්න ඉතින් වැඩ පටන් අරගෙන මෙයා ප්‍රශ්න අහනවා. අහන්නේ ඔක්කොම උසස් පෙළ ප්‍රශ්න. මතකය අලුත් කරගන්නලු. අනිත් රටවල ළමයිනුත් හිටු ගාල උත්තර දෙනවා. ඉන්දියාවේ අය එහෙම ඇහුව නැති ඒවටත් උත්තර දෙනවා. කැරකිලා කැරකිලා මගේ පෙර කල අකුසල කර්මයක් නිසාද මන්ද මටත් ඇඟිල්ල දික් උනා. ඇහුව ප්‍රශ්නේ තමයි What are the stages of cell cycle (‌‍සෛල චක්‍රයේ කොටස් මොනවාද?) ප්‍රශ්නේ නම් තේරුණා උත්තරෙත් දන්නවා, ඒත් කොහොමද ඒක කඩ්ඩෙන් කියන්නේ. මම දැන් අහස පොලව ගැටගහන්න කල්පනා කරනවා. මහාචර්ය තුමත් නිකන් කන්න වගේ බලාගෙන ඉන්නවා. මමත් ඉතින් වෙන දෙයක් වෙන්න හිතාගෙන සර් මට මේකේ උත්තරේ සිංහලෙන් කියන්න පුළුවන් ඒත් ඉංග්‍රීසියෙන් නම් කියන්න දන්නේ නැ කිව්ව. ඒ පාර එයා අහනවා ඔයාල මේවා ඉගනගන්නේ ඉංග්‍රීසියෙන් නෙවෙයිද කියල. මමත් ඉතින් නෑ කිව්ව. ඊට පස්සේ එයා කියනවා දන්න භාෂාවෙන්ම උත්තරේ දෙන්නලු. මමත් ඉතින් උත්තරේ සිංහලෙන්ම දීල එදා දෙශනේ ඉවර වෙනකල් හිටගෙන හිටිය.

එදා ගෙදර ඇවිත් මට හිතුනා ඇයි අපේ රටේ විතරක් උසස් පෙළ විෂයයන් ඉංග්‍රීසියෙන් උගන්නන්නේ නැත්තේ කියල. අනිත් දකුණු ආසියාතික රටවල සිසුන් නම් කීවේ එයාල උසස් පෙළ කලේ ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් කියලයි. පිටරටක උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්න යන අය දන්නවා අති මේකේ පාඩුව. ලංකාවේ හිටිය නම් දන්නේ නැති එකක් සිංහලෙන් හරි අහගන්න පුළුවන්නේ මොනවා උනත් ගුරුතුමා සිංහල දන්නවනේ. ඒත් පිටරටදී ඉතින් ජ්‍යෙෂ්ඨ සොයුරෙක්ගේ හරි සොයුරියකගේ හරි පිහිට තමයි. ඒක පාරක් අපේ සර් කෙනෙක් කිව්ව "I can explain it in English, Bhutanese, Nepali or Hindi but I'm helpless with you guys cuz I don't know Sinhalese".

ලංකාවෙත් අඩු තරමේ විද්‍යා විෂයයන් වැනි අන්තර්ජාතික විෂයයන් වත් ජාත්යන්තර භාෂාවෙන් ඉගැන්වීම ප්‍රචලිත කරන්න ඕනේ කියන එකයි මගේ නම් අදහස....

අපේ පොඩි නංගිලා මල්ලිලා ඉස්කෝලේ ඉංග්‍රීසි පීරියඩ් ඒක කට් කරන්නේ නැතුව මොනවා හරි ඉගන ගන්න බව මම දන්නවා. එහෙම කරන්න ඒක විෂයයක් නෙවෙයි ජීවිතයට නිපුණතාවයක්  බව හිතාගෙන.

සෛල චක්‍රය ගැන කියවන්න ආස අය මෙතනින් බලන්න http://en.wikipedia.org/wiki/Cell_cycle

පන්සීයයි.........

ආයුබෝවන්.... අද වෙනකොට මගේ කුඩා බ්ලොග් එකට පැමිණෙන්නන්ගේ ගණන 500ක් පැනල. ඉතා විශාල ජයග්‍රහණයක් නොවුනත් මේ පැත්තේ ඇවිත් බලල කොමෙන්ටුවක් දාපු, ෆලෝ කරපු හැමෝටම ස්තුතියි.... විශේෂයෙන් මට ගොඩක් ගුරුහරුකම් දෙන මට ගොඩක් උදව් කරන මගේ මිතුරා සාබිත්ට ගොඩක් ස්තුතියි.

මගේ ලොකු ලොකු බලාපොරොත්තු නම් නෑ. ඉදිරියටත් මට දැනෙන දේවල් ගැන ලියන්නම්. පුළුවන් වෙලාවට ඇවිත් බලල යන්න.................

End Of Winter…

Inappropriate?

For the first time in this year today I had to switch on my fan marking the end of the short but sweet Bangladeshi winter. Even though it took my good health away from me several times within last 3 months I am kinda in love with it.

The feeling of warmth inside a nice blanket can be enjoyed only when it’s freezing outside. It’s fascinating. Isn’t it? Never thought of that?
 It’s same as the feeling of a faint hope that shines in the distant horizon at times when there is nothing left and we are about to give up. That tiny bit of hope becomes the driving force that takes us through the hard times. It can be something we never thought of as important. Something we always see and pass by but never stop to inquire. 

When the time is right that same little thing, the thing we always ignored can become a life saver.

Just like how the blanket we ignored all the summer suddenly become so precious once the freezing winter steps in.

මේ එක දවසක් මගේ පොරවනය යටට වෙලා සීතලේ ගුලි වෙලා ඉන්නකොට හිතට ආව සිතිවිල්ලක්. ඒක මම සිංහලට පරිවර්තනය කරන්න හැදුවත් මගේ හිතට දැනෙන විදියට කරන්න බැරි උනා. ඒ හින්ද මම අන්තිමට ඉංග්‍රීසියෙන්ම දාන්න හිතුව. කැමති ඕනෑම කෙනෙක් මේක සිංහලට පර්වර්තනය කරන්න, කරල මටත් කියන්න 

සීනුව

අද මම මේ කියන්න යන කතාව මගේ තාත්තා මට කියපු කතාවක්. මේ කතාවේ කථා නායකයාට අපි පුංචිබණ්ඩා කියල කියමු. මෙයා සෑහෙන අවුරුදු ගානකට ඉස්සර ඒ කිව්වේ ආණ්ඩුවේ ආයතන ලාභ ලබන කාලේ රජයේ ගොවිපලක හිටපු රාත්‍රී මුරකාරයෙක් (night watcher). මේ කතාව එයා කරපු මොලේ තියන වැඩක් ගැන.

ඒ දවස් වල ඒ ගොවිපලේ ප්‍රධානියා මේ මුරකාරයෝ රෑට නිදිද බලන්න පොඩි නීතියක් දාල තිබුනලු. නිදාගන්නවා කියනකොට මතක් උනේ අපේ තාත්තා මට කියල තියනවා මේ අය කොච්චර හොඳට නිදාගන්නවද කියනවනම් ආයතන ප්‍රධානියා ගිහින් මුර අය්යල වැඩට එන බයිසිකල් එක උස්සගෙන අවත් ඇහැරෙන්නේ නැතිලු. එහෙම ඕනේ තරම් කරලත් තියනවලු. ඒවායින් වැඩක් නෑ. කොහොම හරි මේ ප්‍රධානියා මේකට දීල තිබුන විසඳුම තමයි හැමදාම රෑට පැයෙන් පැයට වෙලාව බලල වෙලාවට හරියන්න වාර ගණනක් ලොකු යකඩ සීනුවකට යකඩේකින් ගහන්න කියල මුරකාරයන්ට නියෝග කරපු එක. සීනුවක් කිව්වට ඉතින් ලොකු යකඩ තහඩුවක්. මේකට ටකයක් කියන එක තමයි ගැලපෙන්නේ.

ටික දවසක් මේ වැඩේ හරියටම කෙරීගෙන යනකොට අර පුංචිබණ්ඩාට දවසක් හොඳටම නින්ද ගිහින්. සැප නින්දේ ඉඳල එකපාරම හීනෙන් වගේ ඇහැරලා බලනකොට වෙලාව රෑ 11 පහුවෙලා විනාඩියක් දෙකක් ගිහින්. මුර අයියත් කලබල වෙලා නිදිමතේම ගිහින් දැන් ටකේ ගහනවා. එකයි, දෙකයි, තුනයි.............එකොළහයි, දොළහයි. කරුමෙක මහත කියන්නේ 11ක් ගහන්න ඕනේ එකට නිදිමතේම එක්ස්ට්‍රා පාරක් ගැහිලා. 

දැන් මොකද කරන්නේ බැරි වෙලාවත් ලොක්ක ඇහැරලා ඉඳල වැඩේ මීටර් උනානම් එහෙම හෙට උදේට ඔලුව ඉවරයි. අපේ පුංචිබණ්ඩා මුරයියට ගණදෙවි නුවණ පහල උනාලු ඒ වෙලාවේ. මෙයා යකඩේ අරගෙන ට්‍රි......................................න් ගාල  සීනුවට ගහගෙන ගහගෙන ගියාලු. එහෙම කරල කලින් ගැහුව සීනු පාරවල් ඔක්කොම කැන්සල් කරල ආයේ එක, දෙක, කියල හරියට 11 ගැහුවලු. කොහොමද ටිකිරි මොලේ.

මෙන්න පොරවල්.

මේ වීඩියෝවේ අයිතිකාරයා නම් මම නෙවෙයි. එත් මේක දැක්කම කට්ටිය එක්ක බෙදාගන්න ඕනේ
කියල හිතුන. 

තමන් උත්තරය හරියටම දන්නවා කියල දැනගෙන මෙයා මේ කරපු වැඩේ තමන්ව උස මහත් කරපු තාත්තට ලොකු ගෞරවයක් වගේම නිවෙදකයටත් පොඩි කනේ පාරක් කියල මට හිතෙනවා.

මෙයා ගැන විස්තර තව ටිකක් තියනවා මෙතන  http://en.wikipedia.org/wiki/John_Carpenter_(game_show_contestant)

ජේස්සොරේ, කල්කටා, චෙන්නායි හරහා ශ්‍රී ලංකාව 2

මම දැන් මේ කියන්න යන්නේ අපේ දින 3ක ගමනේ දෙවන කොටස ගැන. එතරම් රසවත් නැතත් මා ලැබූ අලුත් අත්දැකීමක් නිසාම මේ ගැන බ්ලොග් සටහනක් කරන්නට සිතුනා. මේ කොටසේ ඇත්තේ බංගලාදේශයේ සිට ගොඩබිම් දේශ සීමාව හරහා ඉන්දියාවට ඇතුළු වීම සහ කල්කටා නගරයට පිවිසීම ගැන.

ඩකා නගරයෙන් මෙතෙක් වෙලා පැමිණි බසයෙන් බැස තවත් ඒ වර්ගයේම බසයකට ගොඩවන්න අපට සිදු උනා. මේ බසයේ සිටියේ අපි තිදෙනාත් ඇතුලත්ව 7 දෙනෙක් පමණයි. ඉතින් ඉතාමත් සුව පහසුව ගමන් කරන්නට අපට හැකිඋනා.

ගමනේ මේ කොටසේ තිබෙන විශේෂත්වය තමයි පද්මා නදිය හරහා පාලම් පාරුවකින් එගොඩ වන්න සිදුවීම. පාලම් පාරුවක් කිව්වට මේක පාරුවක් ම නෙවෙයි නැවක් වගේ. මමත් ඉතාමත් අපහසුවෙන් නිදිමත වලක්වා ගනිමින් මේ පාරු ගමන අත්විඳීමට බලා සිටියා. ගංගාවේ එක් ඉවුරක් කරා පැමිණි බස් රථය එකවර බස් 15ක් පමණ ගෙනයා හැකි විශාල යාන්තික පාරුවකට ඇතුල් කරනු ලැබුවා. ගමන ඇරඹෙනවා වත් දකුණේ නෑ. ගමන් කරනවා යැය් සිතා ගැනීමට හැකි වූයේ අවට ඇති විදුලි බුබුළුවලින්. විනාඩි 45ක් පමණ මෙසේ ගමන් කර අවසානයේ අනෙක් ඉවුරට සේන්දු වනවා වත් අපට දැනුනේ නෑ.

ඉන් පසු නැවතත් සුපුරුදු පරිදි ගමන් කර ජේස්සොරේ නගරයට එන විට වෙලාව උදැසන 6.30යි. පැය කීපයක් සුව නින්දක පසුවූ මට ගමනේ මේ කොටස ගැන නම් පැහැදිලි මතකයක් නෑ.

ජේස්සොරේ නගරය පසුකොට බෙනාපෝල් නමින් හඳුනන නගරයෙන් බංග්ලාදේශ බස් ගමන අවසාන වෙනවා. ඒ 17ත් වනදා උදේ 8 ට විතර. ඉන් පසු බංග්ලාදේශ දේශ සිමාවේ රේගු කටයුතු නිමා කර No man’s land යන රටවල් දෙකටම අයිති නැති භුමි සීමාවට පැමිණිය යුතුයි. අපගේ ගමන් මලු ඔසවාගෙන යාමට බස් සමාගම මගින් සේවකයන් ද සපයා තිබුනා. No man’s land කිව්වත් මේ කොටසේ අතුරු සිදුරු නැතිව මිනිසුන් පිරී සිටියා. ඒ වගේම කුඩා පෙට්ටි කඩ කීපයක් ද දමාගන්නට ඔවුන් අමතක කර තිබුනේ නෑ. ඉන්දියාවට අයිති කොටසට ඇතුළු වන්නේ මින් පසුවයි. ඒ නගරය හදුන්වන්නේ පෙට්රාපොල් නමින්. එහිදී නැවත අපගේ ගමන් බලපත් ආදිය පරික්ෂා කිරීමෙන් අනතුරුවයි අපට ඉන්දියාවට ඇතුළු වීමට අවසර ලැබුනේ.

මේ තියෙන්නේ පෙට්රාපොල්

මේ නගරයෙන් අප ගමන් කල බස් රථය අයත් බස් සමාගමටම අයත් තවත් බස් රථයක් ගමනේ ඉතිරි කොටස සම්පුර්ණ කිරීමට මේ නගරයේ නවතා තිබෙනවා. ඒ බස් රථය උදෑසන 11 ට පමණ ගමන් ආරම්භ කරා. කිලොමීටර් 80 ක දුරක් දෙක හමාරකින් පමණ නිමාකර කල්කටා නගරයට පැමිණෙන විට වෙලාව දහවල් 1.30 පමණ වී තිබුනා.
කල්කටා නගරය ඉතාමත් ජනාකීර්ණ ඉතාමත් නාගරීකරණයට ලක්වූ නගරයක්. ගුවන් පාලම ආදියෙන් සපිරි දියුණු මාර්ග පද්ධතියක් මේ නගරයේ තිබුනා. එහෙත් දකුණු ආසියානු රටකදී දැනෙන ඒ වචනයෙන් විස්තර කල නොහැකි හුරු පුරුදු හැඟීම නම් නොවෙනස්ව මෙහිදීත් අපට දැනුනා. බස් රථය ගුවන් තොටුපල ආසන්නයෙන්ම ගමන් කරන නිසා ටැක්සියකට රුපියල් 100 දී ගුවන්තොටුපල පිටත් වීමේ පර්යන්තයට යන්නට අපට හැකි උනා.
මෙලෙසින් 2 වන කොටසත් නිමවන අතර 3 වන හා අවසාන කොටස ඉදිරියේදී බලාපොරොත්තු වන්න. ඡායාරුප ලබාගන්න නොහැකි උනේ ගමනේ කලබලකාරී බව නිසයි.

තේ කොළ සහ කොළ තේ

ශ්‍රී ලාංකිකයන් හැටියට අපි හැම දෙනාම තේ හැදීමට සහ තේ බීමට ඉතාමත් දක්ෂයින්. එහෙත් Green Tea එහෙමත් නැත්තම් හරිත තේ ගැන අපි කතා වෙන්න පටන් ගන්නේ මෑතක පටන්. මේ ලිපිය හරිත තේ පිළිබඳව හෝ එහි ගුණ දොස් විස්තර කරන ලිපියක් නම් නොවේ. ඒ ගැන ඔබලා බොහෝ දෙනෙක් දැනටමත් දන්නවා ඇතැයි මා සිතනවා. මේ ලිපියෙන් මා අරමුණු කරගන්නේ රසවත් හරිත තේ කෝප්පයක් සාදාගන්න ආකාරය පිළිබඳව කුඩා උපදෙස් කිහිපයක් ලබාදීමයි.
එහෙත් හරිත තේ යනු කුමක්ද යන්න පිළිබඳව කුඩා හෝ විස්තරයක් නොකලොත් මේ ලිපිය සම්පුර්ණ නොවේ යැයි කියා මා සිතන නිසා ඒ ගැන කුඩා විස්තරයක් මෙසේ ඔබට ඉදිරිපත් කරන්නම්.

හරිත තේ අප සාමාන්‍යයෙන් බොන කළු තේ එහෙමත් නැත්තම් Black tea වලින් වෙනස් වන්නේ කළු තේ මෙන් හරිත තේ දළු ඔක්සිකරණයකට ඉඩක් ලබා නොදීම නිසයි. කලු තේ නිෂ්පාදනය කිරීමේදී තේ දළු ගොඩ ගසා ඔක්සිකරණය වීමට ඉඩ ලබදීමෙනුයි එහි ඇති දුඹුරු පැහැය ලබාදෙන්නේ. එහෙත් එසේ ඔක්සිකරණයට ලක් නොකරන නිසා හරිත තේ කොළ පැහැයෙන් එසේත් නැත්තම් හරිත පැහැයෙන් යුක්තයි. මේ හේතුව නිසාම එහි අඩංගු වන ස්වභාවික ප්‍රතිඔක්සිකාරක ප්‍රමාණයත් සාමාන්‍ය තේ වලට වැඩ වැඩියි. හරිත තේ වල ඇති ලෙඩ රෝග වැළක්වීමේ ගුණය ගැන ඉහලින්ම කතා වන්නේත් මේ හේතුව නිසාමයි.

ඉහත කුඩා විස්තරයෙන් පසුව අපි දැන් බලමු ප්‍රනීත හරිත තේ කෝප්පයක් සාදාගන්නේ කෙසේද කියා. ඉතාම විද්‍යාත්මකව හා සාම්ප්‍රදයනුකුලව හරිත තේ සකස් කරන සංකීර්ණ ක්‍රම ඇතත් මා මෙහිදී සරල සැමට පහසුවෙන් කල හැකි මා විසින්ද අතහදා බලා සාර්ථක වූ ක්‍රමයකට ඔබගේ අවධානය යොමු කරන්නට මා කැමතියි.


 

 

 

 

1. ඉතා ඉහල මට්ටමේ ඉහල මිලගණන් වලට අලවි වන හරිත තේ නිෂ්පදන ඇතිමුත් සාමාන්‍ය අපට වුවත් එය දෙයාකාරයෙන් මිලදී ගත හැකියි. ඒ තේ දළු ලෙස හෝ තේ බෑග් ලෙස සකසා. තේ කොළ ලෙස ලබාගන්නා හරිත තේ වඩාත් ප්‍රනීත වුවත් තේ බෑග් වල ඇති පහසුව නිසා බොහෝ දෙනා එය මිලදී ගන්නට පෙලබෙනු දකින්නට පිළිවන්. කෙසේ හෝ සපයා ගත්තේ තේ කොළ නම් තේ හැන්දක ප්‍රමාණයක්ද තේ බෑග් නම් එක බෑගයක් ද තේ කෝප්පයක් සෑදීම සඳහා අපට අවශ්‍යයි.

2. මීළඟට උණු වතුර සපයා ගත යුතු අතර මෙහිදී සැලකිලිමත් විය යුතු වන්නේ නිසි උෂ්ණත්වයේ පවතින ජලය සපයා ගැනීම පිළිබඳවයි.හරිත තේ සඳහා නිසි උෂ්ණත්වය තේ වර්ගයෙන් වර්ගයට වෙනස් වුවත් සාමාන්‍යයෙන් සෙල්සියස් අංශක 70 ත් 80 ත් අතර උෂ්ණත්වයක් මේ සඳහා සෑහේ. කිසි විටෙක උතුරන ජලය මෙහෙදී යොදා නොගැනීමට වගබලා ගත යුතු අතර එසේ වුවොත් සිදුවන්නේ තේ දල්ලෙහි අඩංගු ටැනීන් නම් සංයෝග නිදහස් වීම නිසා තේ බඳුන තිත්ත රසයකින් යුක්ත වීමයි. අප බොහෝ දෙනා හරිත තේ අතහරින්නට ප්‍රධාන හේතුවත් මෙයයි. නිසි උෂ්ණත්වයෙන් යුතු උණු ජලය සපයා ගන්නට ක්‍රම දෙකක් ඇත එකක් නම් උෂ්නතවමානයක් මගින් නිසි ප්‍රමාණය තීරණය කිරීමයි. අනෙක නම් මාද අනුගමනය කරන පරිදි හිතේ මිම්මට ජලය උණු කිරිමයී. ජල බඳුන උතුරාගෙන එන විට පළමු බුබුල නැගෙන අවස්ථාවේ එම ජලය ගැනීම මවිසින් සිදු කරන අතර ජලය නැටූ පසු එය විනාඩි කිහිපයක කාලයක් විවුර්තව තබා උණුසුම අඩුවූ පසු ගැනීමත් කල හැකිය.

3. මෙසේ සකස් කරගත් උණු ජලය තේ කෝප්පයකට දමා එයට තේ කොළ තේ හැන්දක ප්‍රමාණයක් හෝ තේ බෑග් එකක් දමා පියනකින් වසා තත්පර 30ත් විනාඩි 3ත් අතර කාලයක් තබා ගත යුතුයි. මෙම කාලය තේ වර්ගයෙන් වර්ගයට වෙනස් වන අතර සාමාන්‍යයෙන් තේ කොළ එසේ තබා ගත යුත්තේ තේ බෑග් වලට වඩා අඩු කාලයක්. මෙය කිහිප වරක් කර අත්දැකීමෙන් නියමිත පදම සකසාගත හැකිය.
ඉන් පසු තේ බෑගය ඉවත් කර හෝ තේ දළු පෙරා පසෙකින් තබාගන්න. හේතුව පසුව කියන්නම්.

4. දැන් මෙය පානය කල හැකියි. ඔබට අවශ්‍ය නම් සිනි එක්කර ගත හැකි වුවත් වැඩි ප්‍රමාණයක් එක් කිරීම මගින් තේ වල සැබෑ රසය මැකී යන්නට ඉඩ තිබේ. තේ හැන්දක් හෝ ඊට අඩු ප්‍රමාණයක් සෑහේ.

5. පෙරදී පසෙකින් තබාගත් තේ බෑගය හෝ තේ කොළ වලට නැවත වරක් පෙර පරිදිම උණු ජලය දමා තවත් කිහිප වාරයක් රසවත් තේ කෝප්ප සාදාගත හැකි නිසා ඔබගේ පසුම්බියටත් එය පහසුවක් වේවි.

එකක් වම් පැත්තේ අනික දකුණු පැත්තේ

මේ මම කියන්න යන කතාව නම් අපේ විශ්ව විද්‍යාලයේ සිදු වුන එකක් ලු. ලු කිව්වේ මම ඒක වෙනකොට එතන නොහිටපු නිසා.

මේ කතාවේ කතා නායකයා ටිකක් මහලු වියේ පසු වන මහාචාර්ය වරයෙක්, ජෛව රසායන විද්‍යාව පිලිබඳ ආසියවේ සිටින ප්‍රධාන පෙලේ මොළ කාරයන් ගෙන් එක්කෙනෙක්. ඒ වගේම සුපිරි මනුස්සයෙක්. තම සිසුන් ගැන සානුකම්පිතව සිතන ගුරුවරයෙක්. නත්තල් සීයා ගේ වගේ රැවුල නිසා කට්ටිය සැන්ටක්ලොස් කියල කිව්වේ ආදරේට.

ඔන්න එක වාචික පරීක්ෂණයක් අතරෙදී එක්තරා සිසුවෙකට මෙම මහාචාර්ය වරයට මුහුණ දෙන්න සිදු උනා. මේ සිසුවත් ටිකක් විතර මීටරේ අවුල් එක්කෙනෙක්.
කිහිප පාරක් විභාගය කරලත් සමත් වෙන්න බැරි වෙලා කීප පාරක්ම කණ්ඩායම මග හැරුන එක්කෙනෙක් (Batch miss). ලංකාවේ කෙනෙක් නම් නෙවේ. ඔන්න මෙයාගේ වාරය ආවම අර කලින් කියපු මහාචාර්ය වරයා බලල තියනවා මෙයාගේ රෙකෝඩ් එක. ඉතින් මේ සැරේ වත් කොහොම හරි පාස් කරන්න හිතිලා අහල තියනවා ලේසි ප්‍රශ්නයක්.

Now son can you tell me how many kidneys are there in the human body? ( මිනිස් සිරුරේ වකුගඩු කීයක් තියනවද?)

දැන් අපේ කොල්ලත් හොඳට ටිකක් වෙලා කල්පනා කරලා එහෙම කියපි

One sir (එකයි සෑර්)

මදැයි කොරා. අපේ පොඩි එකෙක් ගෙන් ඇහුවත් හරියට කියයි උත්තරේ.
දැන් ඒ පාර සර් කල්පනා කරලා කරලා මුට කලබලේට පැටලිලා වත් ද කියල හිතල කියනවා

Correct son One in the left side one in the right side isn't it ( ඔව් හරි, එකක් දකුණු පැත්තේ අනික වම් පැත්තේ නේද?)

අපේ කොලුවත් ඇරියේ නෑ. මේක නම් මාව අමාරුවේ දාන්න කරපු වැඩක් ද කොහෙද කියල හිතල මෙන්න මෙහෙම කිව්වලු.

No no sir one in the mid line sir (නෑ සර්. එකයි තියෙන්නේ මධ්‍ය රේඛාවේ)

මූ මෙහෙම කියනකොට අපේ මහාචාර්ය තුමාට වයසත් අමතක වෙලා හොඳ අමිශ්‍ර වචන ටිකක් මතක් වෙන්න ඇති

 

ජේස්සොරේ, කල්කටා, චෙන්නායි හරහා ශ්‍රී ලංකාව 1

මම මේ කියන්න හදන්නේ මම ජීවිතේ ගිය දිගම ගමන ගැනයි. මම ඉගනගන්නේ බංග්ලාදේශයේ. අපිට විභාග කියන දේ අමුත්තක් නැති උනාට මේ පාර තියන එක නම් අපේ භාෂාවෙන් ටිකක් සීරියස්. ඒ නිසා ඒක  කරන්න හිත හදාගන්න කියල හිතාගෙන තමයි ලංකාවට එන ගුවන් ටිකට් වල ගාන බැලුවේ. එක පැත්තකට විතරක් රුපියල් 42000ක්. තවම වැඩි වයසක් නැතිනිසා නොවෙන්න හාට් ඇටෑක්  එකක් එනවා සුවර්. මිහින් ලංකා බජට් උනාට ගිනි ගණන්. ඩකා ඉඳල ලංකාවට පැය දෙක හමාරයි එත් ගාන සැරයි. මොනවා කරන්නද ඉතින් අපිට එයාර් ලයින් නෑනේ.කොහොමින් කොහොමින් හරි පාඩම් කරන්න තිබුන වටිනා දවස් දෙක තුනක් වැය කරලා ලාබෙට එන්න පාරක් හොයා ගත්තා. වියදම බාගයයි 

පාර තමයි මම ඉන්න චිතගොන්ග් නගරේ ඉඳල ඉන්දියාවේ කල්කටා නගරෙට එනවා බස් එකේ. ඒ ගමනට පැය 20ක්. එතන ඉඳන් චෙන්නායි නගරෙට උඩින් එනවා එතනින් ලංකාවට. චෙන්නායි වල තිබුන ප්‍රශ්නත් අමතක කරලා මේ ගමන එන්න ලෑස්ති උනේ රට තොට බලන්න තිබුන ආසාවටත් එක්ක. අන්තිමට  විභාග ඉවර වෙලා වීසා අවසර පත්‍ර එහෙමත් අරගෙන එන්න ලෑස්ති උනා. බස් එකේ එන ගමන්  කන්න එක්කෙනෙකුට  සැමන් දාපු පාන් රාත්තල් 2ක් එහෙම හදාගෙන මමයි මගේ යාළුවො දෙන්නෙකුයි බස් පිටත් වෙන  වෙලාව වන ප.ව 2 30 ත් කලින් බස් ඒක ගාවට අවා. 

මෙන්න බස් එකේ පස්ස පැත්ත සහ මම
  

බස් එකක් කිව්වට මේක අපේ රටේ තියන ලේලන්ඩ් බස් එකට වැඩ සැප පහසුයි. හිතල බලන්නකෝ  ලේලන්ඩ් එකක  පැය 20ක් විතර  වාඩි වෙලා ඉන්නවා කියන එක. ඔන්න  බස් එක පිටත් වෙලා මග එනවා දැන් ඩකා වලට යන පාරේ. අපේ රටේ  රියදුරු මහත්තුරුන්ට අපි බනිනවා විනයක් නෑ කියල එත් මෙයාලගේ වාහන එලවිල්ල බැලුවම අපේ අය 100 ගුණයක් හොඳයි කියල හිතෙනවා. පාරේ වැඩිපුර යන්නේ වැරදි පැත්තෙන් ඒ මදිවට යන්නෙත් එකසිය ගානට. 

පන බේරාගෙන ඩකා නගර දොරටුව ගාවට එනකොට වෙලාව රෑ 9ත විතර ඇති. එතන ඉඳල වාහන පෝලිම නගරෙට ඇතුල් වෙන්න. පැයකට කිලෝමීටර් 1ක් වත් යන්නේ නැති තරම්. පැය 3ක් විතර ගොලුබෙලි ගමනින් කිලෝමීටර් 3ක් විතර ඇවිත් අන්තිමීදී ගමනේ පළමු අදියර වූන ඩකා බස් නැවතුමට අවා.

මුළු කොටසටම පැය 10යි දුර කිලෝමීටර් 212යි 

ඔන්න එකක් නම් ලියල අහවරයි. වැරදි තිබේ නම් කියවන්නෝ මට සමා වෙත්වා  

මතු සබැඳී  

ආරම්භය

දෙලොවක් අතර - කාලෙක ඉඳල සිංහලෙන් බ්ලොග් එකක් ලියන්න ඕනේ කමක් තිබුනත් සිංහල කොටන්න තියන නොහැකියාව නිසා එක අත් ඇරලා දාන්න සිද්ධ උනා. එත් ගුගල් එකට  පින් සිද්ධ වෙන්න දැන් නම් වැඩේ ලේසියි.

තියන වැඩත්  එක්ක මේක මම කොච්චර දුරට කරයිද කියල නම් කියන්න බෑ එත් කමක් නෑ පුළුවන් විදියට මොනවා හරි ලියල යන්නම්. පුළුවන් වෙලාවට ඇවිත් කියවල බලල හරි වැරදි කියන්නත් අමතක කරන්න එපා.

ඔන්න කොහොම කොහොම හරි පලවෙනි එක ලිව්වා. දැන් බලන්න ඕනේ ඊළඟට මොනවද ලියන්නේ කියල.